The Norwegian Rune Poem (Original)

ᚠ Fé vældr frænda róge; føðesk ulfr í skóge. ᚢ Úr er af illu jarne; opt løypr ræinn á hjarne. ᚦ Þurs vældr kvinna kvillu; kátr værðr fár af illu. ᚬ Óss er flæstra færða fǫr; en skalpr er sværða. ᚱ Ræið kveða rossom væsta; Reginn sló sværðet bæzta. ᚴ Kaun er barna bǫlvan; bǫl gørver nán fǫlvan. ᚼ Hagall er kaldastr korna; Kristr skóp hæimenn forna. ᚾ Nauðr gerer næppa koste; nøktan kælr í froste. ᛁ Ís kǫllum brú bræiða; blindan þarf at læiða. ᛅ Ár er gumna góðe; get ek at ǫrr var Fróðe. ᛋ Sól er landa ljóme; lúti ek helgum dóme. ᛏ Týr er æinendr ása; opt værðr smiðr blása. ᛒ Bjarkan er laufgrønstr líma; Loki bar flærða tíma. ᛘ Maðr er moldar auki; mikil er græip á hauki. ᛚ Lǫgr er, fællr ór fjalle foss; en gull ero nosser. ᛦ Ýr er vetrgrønstr viða; vænt er, er brennr, at sviða.